Het testen van software is een complex proces en het vaststellen van de juiste statistieken om het succes ervan te meten, is een uitdagende taak op zich. Bovendien kan het grote aantal beschikbare meetwaarden voor softwaretests het moeilijk maken voor testers om de meest geschikte te selecteren. Dit artikel laat u 4 meetwaarden voor softwaretesten zien die u zou moeten gebruiken.

Voordat u aan de slag gaat, moet u het volgende hebben om de meeste van deze statistieken af te leiden.

• Gebruik versiebeheersystemen zoals GIT.
• Oefen het schrijven van schone codes vanaf het unitniveau.
• Robuust raamwerk voor testautomatisering dat integratie met testbeheertools en andere tools voor defectrapportage enz. mogelijk maakt.
• Stel een basis in voor CI/CD-pijplijn voor bouwcode.
• Zorg voor traceerbaarheid van testmanagement.
• Voer tests automatisch uit na elke succesvolle build.

Laten we nu in de statistieken duiken!

1. Testdekking:

Naarmate uw product evolueert, komen er nieuwe functies bij. En bij elke volgende release moet je ervoor zorgen dat deze nieuwe functies geen bugs met zich meebrengen en ook de functionaliteit van bestaande functies niet verbreken (regressietesten)

De hoeveelheid tijd die nodig is om deze te testen, en de regressiesuite is enorm, dat we de voorkeur geven aan geautomatiseerd testen om hogere testdekking en kwaliteitsnormen te bereiken.

Hoe groter de testdekking, hoe kleiner de kans op niet-geïdentificeerde defecten. Dus bij het vaststellen van een %-doelstelling voor uw dekking (bedrijven met volwassen QA-praktijken behalen)> 95& testdekking), zorg ervoor dat u het niet beperkt tot alleen unit- en functionele tests, maar ook tot andere tests, zoals UI/UX, prestaties, beveiliging, zodat ze de meeste facetten van uw product bestrijken.

2. Gekwalificeerde builds

Sommige builds worden doorgegeven aan QA zonder aan specifieke vereisten te voldoen en worden afgewezen om redenen zoals: niet voldoen aan de toelatingscriteria, niet-testbare builds, enz. Dit betekent dat er veel tijd heen en weer wordt verspild tussen het afkeuren van builds en het testen van nieuwe.

Daarom is het kwalificeren van elke build cruciaal voor de kwaliteit van de software. Elke fase moet strenge kwaliteitspoorten hebben, en een manier om dit proces naadloos te maken, is ‘geautomatiseerde builds’. Het helpt bij het automatiseren van taken, van het verzamelen van broncode tot het integreren van implementaties in verschillende instellingen. In een agile wereld waar bedrijven de continue integratie/continuous delivery (CI/CD) snel omarmen, maakt het promoten van builds op een geautomatiseerde manier testen efficiënt en draagt het in hoge mate bij aan een stabiele release.

Bedrijven met volwassen QA-praktijken streven naar 100% automatisering van builds.

3. Regressiedoelen

Zoals eerder in deze blog besproken, speelt regressie een cruciale rol bij het handhaven van productstabiliteit en volwassenheid. U moet een doel stellen voor geautomatiseerde regressietests en hun uitvoeringsfrequentie om een hogere testdekking te bereiken. Doorgaans heeft een regressiesuite testgevallen die:

• Hebben het grootste aantal defectpercentages.
• Regelmatig veranderingen ondergaan.
• Eerder geslaagd/mislukt.
• Behandelt de belangrijkste kenmerken van het product.
• Functies hebben die voor de gebruikers duidelijker zijn.
• Voeg grenswaarden toe.

Afhankelijk van de resourcebeperkingen zal QA elke case opnieuw testen of enkele selecteren (die het meest waarschijnlijk worden beïnvloed door de recente wijzigingen) of prioriteit geven aan testcases (afhankelijk van hun impact op het bedrijf, uitvalpercentage, gebruiksfrequentie, kosten om ze te repareren)

In de meeste gevallen zullen handmatige regressietesten niet doorbreken en is testautomatisering de enige manier om de kwaliteit te behouden zonder veel van de kosten op te offeren.

Bedrijven met volwassen QA-praktijken hebben ten minste 85% van hun regressiesuite geautomatiseerd, dat wil zeggen dat tests automatisch worden uitgevoerd na elke commit in de CI/CD-pijplijn.

4. Defecttrends

De essentie van softwarekwaliteit betekent het vrijgeven van een product zonder defecten. Producteigenaren en kwaliteitsingenieurs lopen echter op een slappe koord wanneer er een release is, aangezien eventuele kritieke defecten die door de gebruikers na de release worden gemeld, enorm kunnen kosten voor het bedrijf, zowel in geldelijke termen als qua reputatie.

Dus een nauwlettend toezicht op de verschillende defecttrends, zoals defectdetectie, defectverwijdering, ontsnapte defecten in verschillende stadia, zal helpen om kritische inzichten te krijgen in het verbeteren van vele andere statistieken.

Bedrijven met volwassen QA-praktijken hebben deze meetwaarden vastgesteld die het opsporen van defecten veel beter beheersbaar maken (defecten voor het in kaart brengen van testcases), en het helpt ook bij de vroege identificatie van kritieke defecten.